Mkb-bedrijf Hussaarts BV steeds vaker hoofdaannemer
Robbert Hussaarts is de derde generatie die leiding geeft aan het familiebedrijf in IJmuiden. Hij blijkt een gedreven ondernemer die in de regio zijn maatschappelijke gezicht laat zien en ook deelneemt aan een klankbordgroep van minister Asscher. Net als de eerste en tweede generatie deed, legt hij bedrijfsmatige accenten die passen bij de tijd. Niet schoksgewijs, maar met beleid. En tja, Telstar…het blíjft, ondanks de resultaten, zijn voetbalclub.
Dit jaar bestaat het familiebedrijf Hussaarts zestig jaar. Althans 1964 geldt, aldus de huidige directeur Robbert Hussaarts (32), als het officiële oprichtingsjaar. Maar een jaar eerder al, had zijn opa, Pieter Hussaarts, een dragline gekocht en een salonwagen. Daarmee was hij vanuit zijn geboortestad Amsterdam samen met zijn vrouw naar Zeeland vertrokken om na de watersnoodramp dijken te vernieuwen en sloten te graven. Toen die klus geklaard was is het gezin, dat inmiddels was uitgebreid met zoon Peter (de tweede generatie), in IJmuiden beland. Daar konden de draglines ingezet worden voor de aanleg van de pieren. Er kwam ook een bedrijfspand en tot op de dag van vandaag is de onderneming gevestigd in het pand dat opa Pieter zestig jaar geleden heeft gebouwd.
Robbert heeft nog geen vastomlijnde plannen hoe hij het jubileum zal vieren, maar waarschijnlijk wordt het een etentje of iets dergelijks met de in totaal zestien vaste medewerkers en hun partners, misschien aangevuld met de vakmensen uit de flexibele schil. Dat zijn er doorgaans ongeveer tien. In totaal dus ongeveer vijfentwintig medewerkers. Dat aantal medewerkers is overigens vanaf het prille begin redelijk stabiel gebleven en past kennelijk bij het mkb-karakter van Hussaarts.
Accenten verleggen
Qua werkzaamheden is er in de loop der tijd wél een verschuiving opgetreden. Het accent lag aanvankelijk bij grondverzet en waterbouw. Peter Hussaarts, de tweede generatie, ging zich meer toeleggen op wegenbouw en verhuur van materieel. Ook breidde hij de activiteiten uit door aankoop van constructiebedrijf Hercules in Uithoorn. Een bedrijf voor staalconstructies, apparaten- en leidingbouw voor met name de petrochemische industrie. De broer van Robbert is inmiddels directeur van dit bedrijf.
Ook Robbert, die sinds 2002 betrokken is bij het infra-bedrijf, eerst als uitvoerder en sinds 2011 als algemeen directeur, heeft enkele wijzigingen doorgevoerd. De verhuur van materieel, bijvoorbeeld, rendeerde onvoldoende. Een reden om daarmee te stoppen. Verder treedt het bedrijf vaker op als hoofdaannemer en zijn er nieuwe machines aangeschaft. Onlangs nog een shovel. Verder maakt traditioneel bestraten plaats voor machinaal bestraten. Daartoe huurde Robbert onlangs nog een Tigerstone en dat is goed bevallen.
Hoofdaannemerschap
Dus de positie van het infra-bedrijf uit IJmuiden verschuift richting het hoofdaannemerschap. Kun je daar zelf invloed op uitoefenen? Robbert Hussaarts: ‘Onze opdrachten vinden we in straal van ongeveer vijftig kilometer rond ons bedrijf. De opdrachtgevers – in hoofdzaak gemeenten en woningcorporaties – kennen ons als een stabiel en gezond bedrijf dat in het grondwerk en de wegenbouw zijn mannetje staat en dat een meerwaarde kan leveren door professionele inbreng van kennis en ervaring. Om die reden worden we steeds vaker gevraagd aan te schuiven in een bouwteam om in de ontwikkelingsfase van het plan onze inzichten te delen met anderen. Dat vertrouwen hebben we onder meer verdiend door simpele basisregels van het ondernemerschap te volgen. Doe wat je belooft, durf uitdagingen aan te gaan, laat zien waartoe je in staat bent en blijf trouw aan je principes. Die houding heeft ook geresulteerd in een toename van uitnodigingen voor onderhandse aanbestedingen, al dan niet meervoudig.’
Robbert vindt ook dat hij zich moet laten zien in de samenleving. Dat behoort volgens hem eveneens bij ondernemerschap. Hij doet dat door actief te zijn voor de Juniorkamer, voetbalclub Telstar en Jong MKB Infra. Ook hier continuïteit in trouw aan de lokale samenleving door bestuursfuncties en sponsoring, want ook zijn voorgangers deden dat al. Onlangs is hij benaderd door het ministerie van Sociale Zaken met de vraag of hij wil deelnemen in een klankbordgroep voor minister Asscher. Een goede initiatief, vindt Robbert, en hij heeft al laten weten graag deel te nemen. De onderwerpen die tijdens vier klankbordsessies per jaar aan de orde zullen komen, gaan over het mkb-ondernemerschap in de brede zin van het woord. De minister wil op deze wijze persoonlijk voeling houden met wat er zich voordoet in de dagelijkse praktijk van de ondernemers.
Overigens over Telstar is Robbert niet erg mededeelzaam, behalve dan dat er onlangs met dikke cijfers van Sparta, het cluppie van Daan Stuit (voorzitter van MKB Infra), is gewonnen. De club is weliswaar financieel gezond, maar presteert niet meer zoals in de roemruchte jaren ’70. Degradatie dreigt niet; het zal echter nog wel even duren voordat de club weer speelt op het niveau van weleer.
Emvi
Een hoofdaannemer die voor de overheid wil werken heeft te maken met emvi-aanbestedingen. Hoe wordt die uitdaging opgepakt bij Hussaarts? ‘We hebben inmiddels negen keer een emvi-aanbieding gedaan. Tot op heden hebben we niet gescoord. Dat is op zich teleurstellend, maar we gaan er wel mee door. We willen in de toekomst onze positie als hoofdaannemer versterken en dan is het niet genoeg dat je alleen in bouwteamverband of via onderhandse aanbesteding aan de bak komt. We willen ook scoren bij openbare aanbestedingen. Alleen merken we wel dat de voorbereiding op een emvi-aanbesteding veel tijd en geld kost. Mkb-ondernemers moeten doorgaans ingenieursbureaus inschakelen voor het schrijven van een plan van aanpak. En dat geldt dus ook voor ons. Sinds kort kunnen ingenieursbureaus geassocieerd lid worden van onze branchevereniging. Een goede ontwikkeling, vind ik, want het ligt voor de hand dat we in de toekomst meer samen optrekken. Tenminste als je wilt meedingen naar opdrachten onder emvi-regime.’
MKB Infra
Robbert heeft al een paar keer MKB Infra ter sprake gebracht. Wat betekent het lidmaatschap voor hem? ‘Als gezegd ben ik actief binnen Jong MKB Infra. We ontmoeten elkaar een aantal keren per jaar en bespreken dan actuele thema’s. Die bijeenkomsten ervaar ik als buitengewoon nuttig voor mijn eigen bedrijfsvoering. Je zit allemaal met dezelfde problematiek waarover je kunt klankborden met de anderen. Los van de reguliere zaken als cao-overleg, juridische bijstand, het lobbywerk en zaken die je collectief kunt regelen is bijpraten en uitwisselen van ervaringen voor mij toch wel de essentie van mijn lidmaatschap. En eigenlijk is er altijd wel even collega met wie je kunt sparren via telefoon of sociale media.’
Leidt het overleg met collega’s wel eens tot samen optrekken bij aanbesteding? ‘Nee, dat is nog niet echt het geval geweest. We hebben wel eens een deel van een strooicontract overgenomen van een collega. Puur om praktische redenen. De strooilocatie is bij ons in de buurt en hij zou helemaal vanuit Apeldoorn moeten komen. Maar echt samen met een collega inschrijven op een werk? Zover zijn we denk ik nog niet. Dat zal te maken hebben met de typische mkb-bedrijfsstructuren, waarin men gewend is, dat ieder voor zich zijn broek ophoudt. We denken op een schaalniveau die past bij onze ondernemingen. Maar wat niet is kan komen. Misschien moeten we het alliantie-denken meer als een uitdaging voor langere termijn gaan definiëren. Dat zou zomaar een thema kunnen zijn voor een Jong MKB Infra-bijeenkomst.’